Your living is determined not so much by what life brings to you as by the attitude you bring to life; not so much by what happens to you as by the way your mind looks at what happens.

Kahlil Gibran

Blog archief

Olympic silver

Blog

Hieronder vertel ik over mijn belevenissen.

Die Russen kunnen er wat van!

6-11-2009

Om Rusland binnen te komen heb je een visum nodig. Geen probleem zou je denken, maar ik heb het niet zo op ambassades en aanvraagprocedures. Als je ook maar een klein foutje maakt met invullen kun je weer achteraan sluiten in de rij. Dat is ook wat de man van de visumdienst me vertelde, nadat ik me ruim van tevoren via internet was gaan oriënteren op de aanvraagprocedure. Omdat er nergens vermeld werd hoelang de aanvraagprocedure zou duren wilde ik dat graag even vragen. Ik schreef een mailtje, maar besloot bij het uitblijven van een antwoord te gaan bellen. In het telefoonboek en op internet vond ik in totaal zes verschillende nummers van de Russische ambassade en het consulaat! Drie ervan waren opgeheven, bij twee kreeg ik een bandje met een Russische juffrouw en een muziekje, waarna de verbinding verbroken werd en bij de laatste werd direct de hoorn op de haak gegooid! Je snapt dat ik alle nummers minstens drie keer heb gebeld. Niet te geloven. Heb je zes verschillende nummers, met andere woorden zes keer kans op contact en zes van de zes keer lukt het niet, zelfs 18 van de 18 keer niet! In Nederland heb je meestal toch na drie keer bellen wel iemand aan de lijn. Heerlijk gastvrij die Russen. Het ijzeren gordijn is nu twintig jaar verdwenen, maar ik kreeg sterk de indruk dat ze de grens het liefst nog steeds dichthouden. Uiteindelijk heb ik zoals je begrijpt, gedesillusioneerd in de geweldige ontwikkeling die het land doorgemaakt zou hebben sinds ik er tien jaar geleden voor het eerst was, het regelen van het visum maar uit handen gegeven aan de visumdienst.

Mijn verbazing was dan ook groot toen ik gisteren zonder enige moeite door de douane kwam, de mensen lachten en het als vanzelfsprekend werd beschouwd dat we diner op de kamer kregen omdat het restaurant al gesloten was… De mensen hier kunnen het dus wel! Het hotel is meer dan prima, het zwembad is nog steeds het mooie Olympische bad uit 1980 en tja, dat de bussen nog niet allemaal zijn vervangen, daar kijk ik wel omheen.