Blog
Hieronder vertel ik over mijn belevenissen.
The days after
3-08-2012
Een fijne race zwemmen, maar een tegenvallende tijd op de klokken zetten. Teleurgestelde teamgenoten hebben, die toch als Olympisch vice-kampioen gehuldigd worden. Nog vijf dagen in training blijven voor het geval er een back-up voor de wissel estafette nodig is, nadat mijn eigenlijke hoogtepunt al geweest is. Het was een ‘emotional rollercoaster’ afgelopen week.
Ik zou heel lang stil kunnen blijven staan bij mijn race, maar stilstand is achteruitgang zoals een wijs spreekwoord luidt, en daar heb ik niks aan. Mijn doel was om de best mogelijke bijdrage te leveren aan de estafette, zodat die in de finale zou kunnen starten en dat is gebeurd. Mission accomplished dus. En voor de duidelijkheid, ik ben superblij met die zilveren medaille!
Nu, na vanochtend ‘moet’ ik, sinds een lange tijd, ineens niets meer en zelfs dat is een vreemd gevoel. Ik mag gaan genieten van alle bijzondere sportprestaties van alle topatleten die hier rondlopen. Ik hoef niet persé vroeg in bed te liggen en mijn lichte smetvrees bij een ieder in mijn buurt die teveel nieste en mijn hypochondrische manier van denken bij een enkel klein kuchje, zijn als sneeuw voor de zon verdwenen. De spanning is eraf. Ik ga genieten van het voorrecht dat ik me onder deze speciale ‘dorpsbevolking’ mag begeven. Nog één dagje heel hard juichen voor mijn mede zwemmers en daarna voor alle andere Nederlandse Olympiërs die nog in actie komen.
